Wat is er nodig om een internationaal opererend architect te worden? Wij gaan dan te rade bij onze XOOMlab-collega Janneke Hulshof. Ze werkt aan opdrachten in Zwitserland, op de Falklands, door heel Nederland en in Amsterdam. En toch zo bescheiden gebleven...
Wie is Janneke Hulshof?
Ik ben opgegroeid op een boerderij in de Achterhoek. Op mijn 17de wilde ik in een echte stad wonen en verhuisde ik naar Amsterdam om daar bouwkunde te studeren aan de HTS. Daarna studeerde ik Architectuur aan de TU Delft en aan de TKK in Helsinki (Erasmusbeurs). Tijdens mijn studie werkte ik bij verschillende architectenbureaus. Na mijn studie, in januari 2009, toen de kredietcrisis niet op architecten zat te wachten, ben ik noodgedwongen mijn eigen bureau ‘Janneke Hulshof Architect’ begonnen. En zo rolde ik van het ene in het andere project.

Wat is je favoriete project?
Ik heb een paar projecten waar ik trots op ben maar de winnaar is mijn eerste project: De landschapswoning voor mijn ouders. Een opgave midden in het open landschap, een paar honderd meter van de boerderij die mijn broer heeft overgenomen. Mijn ouders gaven me qua ontwerp alle vrijheid; “Je kent ons goed, je weet hoe wij willen leven, geef het maar vorm”. Op dat moment realiseerde ik me nog niet hoe bijzonder het is om zoveel vrijheid te krijgen. Natuurlijk zijn er onderdelen die ik nu anders had gedaan. Maar de kern van het ontwerp werkt nog steeds goed.

Waar werk je nu aan?
Naast een paar kleine renovatieprojecten heb ik op het moment drie ‘grote projecten’:
1. BLOM
BLOM is zeker één van mijn favoriete projecten. Blom is een staalverwerkingsbedrijf. De eerste fase, een bedrijfshal met kantine en kleedruimtes, is vorig jaar opgeleverd. We zitten nu in de ruwbouw van fase 2. Dit wordt een flink kantoor met een vide die de ruimtes visueel met elkaar verbindt en er komt een luchtbrug naar de eerste fase.
Natuurlijk is staal een belangrijk onderdeel van het ontwerp. Omdat Blom zelf staal produceert, wordt er tijdens de bouwvergaderingen veel gesproken over hoe het uitgevoerd wordt. Samen met de bouwer zijn we op zoek naar mogelijkheden. Kan het anders? Kan het slimmer? Kan het mooier? Dat maakt het een hele leuke opdracht.

2. 1 THUIS MET 2 HUISHOUDENS.
De opdrachtgevers zijn een stel dat uit elkaar is, maar onder één dak willen blijven wonen, zodat de kinderen één thuis hebben.
De oorspronkelijke eengezinswoning met praktijkruimte (350m2) wordt getransformeerd in een woning met twee huishoudens. Op elke verdieping zijn er contactmomenten waar de kinderen naar papa of mama kunnen. En natuurlijk hebben de kinderen ieder maar 1 slaapkamer. De opgave was een hele puzzel met veel overleg; Wat is wel en wat is niet wenselijk als je geen liefdesrelatie meer hebt, maar wel goede vrienden bent?
De afgelopen maand zijn de constructieve aanpassingen gedaan waardoor er een prachtige open ruimte is ontstaan. Deze open ruimte wordt nu weer in tweeën gedeeld met een woningscheidende muur. Dat vinden ik en de opdrachtgevers toch ook wel weer jammer.

3. TIEN WONINGEN OP THE FALKLANDS
Een hele bijzondere opgave, alleen al omdat ik twee dagen (4 vluchten) onderweg was voordat ik voet op The Falklands kon zetten om deze fantastische locatie te kunnen bekijken. De opdrachtgever heeft in een vallei een stuk land gekocht. Het stuk land grenst aan zee. Ik ben gevraagd om voor die plek tien woningen te ontwerpen. Op het stuk land staat een karakteristiek industrieel pand dat we in het plan integreren. Op dit moment zijn we nog in de beginfase en werken we aan een studie hoe de woningen te organiseren dat deze zicht hebben over het prachtige rauwe landschap en de zee, maar op hetzelfde moment de woningen tezamen een wijkje vormen met gezellige windluwe(!) ontmoetingsplekken .
Het ontwerp van de woningen zelf wordt grotendeels bepaald door de productiemethode. Doordat op de Falklands weinig bouwers aanwezig zijn zal de woning in Europa geproduceerd worden. De bouwdelen zullen in containers naar de Falklands worden verscheept en daar door de Europese bouwer in elkaar worden gezet.

Waarin verschilt werken in Zwitserland en op de Falklands van werken in Nederland?
Natuurlijk de bouwmethode, maar minstens zo belangrijk de communicatiemethode. Het is geen nieuws dat Nederlanders vrij direct zijn. Als we het niet begrijpen dan zeggen we het, en we gaan ervan uit dat als iemand ons niet begrijpt, zij het ook aangeven. Maar ik ben er in het buitenland wel achter gekomen dat ‘yes yes’ niet altijd ‘yes, ik begrijp wat je bedoelt’ betekent. Hoe vaker ik bij een onderwerp ‘yes’ hoor, hoe meer twijfel ik heb of ze me daadwerkelijk hebben begrepen.

Wat betekent XOOMlab voor jou?
De afgelopen jaren heb ik op verschillende werkplekken met zelfstandigen gezeten. Vaak was dat gezellig, maar uiteindelijk zat je toch op je ‘eigen eilandje’ te werken. Toen ik afgelopen september een plek kreeg bij Xoomlab, was dat wat ik had verwacht. Maar omdat Xoomlab een coöperatie is, is iedereen toch meer verbonden. Er is oprechte interesse in elkaars projecten. Op dit moment ontstaan er ook verschillende samenwerkingen. Dat is ontzettend leuk. En zeker zo belangrijk; tegen een potentiële opdrachtgever durf ik nu te zeggen dat ik een groot project kan aannemen, omdat de man/vrouw-kracht en de kennis bij Xoomlab aanwezig zijn. En daardoor voelt Xoomlab toch als 1 groot bureau. Wat mij betreft het beste van twee werelden. Je runt je eigen toko, en hebt daarmee alle vrijheid, en tegelijkertijd kan er altijd iemand aansluiten bij een project of even meekijken of je wel je de juiste kant uitgaat met al die verworven vrijheden waar ik zo dol op ben.
dit is de eerste in een reeks interviews met leden van de coöperatie XOOMlab. Volg ze allemaal via deze link.. Volg ze allemaal via deze link.